ดาวไก่น้อย
ดาวไก่น้อย พระอาทิตย์ยามเย็นส่องแสงสีเหลืองนวลตาและใกล้ที่จะลับลงหลังภูเขาเต็มที สองผู้เฒ่าตายายกำลังที่จะกลับมาที่กระต๊อบหลังจากหาฝืนในป่า ยายก็มาหุงหาอาหาร ส่วนตานั้นก็ถือขันข้าวเปลือกไปให้อาหารแม่ไก่กับลูกไก่อีก 6 ตัว ที่พาลูกไปท่องเที่ยวในป่าไผ่หลังกระต๊อบทั้งวัน เมื่อถึงเวลาพลบค่ำตายายก็จุดตะเกียงนั่งกินข้าวอยู่ที่นอกชานซึ่งมีหลังคาคลุมอยู่ มีเสียงร่ำลือกันหนาหูว่ามีพระธุดงค์รูปหนึ่งมาปักกรดหลังหมู่บ้าน ตายายกินข้าวกันไปพลางปรึกษากันไปว่าจะฆ่าแม่ไก่ตัวนี้เสีย เพื่อไปจังหันพระ แม่ไก่ที่กำลังกกลูกนอนอยู่พอได้ยินดังนั้นก็บอกกับลูกๆว่า “ลูกเอ้ย….แม่จะต้องตายแล้ว แม่จะต้องตอบแทนบุญคุณของตาและยายชุบเลี้ยงแม่มาตั้งแต่ยังเป็นลูกเจี๊ยบ” ลูกไก่ทั้ง 6 ได้ยินแม่บอกดังนั้นก็ร้องให้ซบอกแม่แน่นขึ้น แม่ไก่ก็กระซิก สะอื้นพลางสั่งเสียลูกๆทั้ง 6 ต่อไปว่า “ลูกๆทั้ง 6 ต้องรักกัน สามัคคีกัน น้องต้องเชื่อฟังพี่ แม่ตายแล้วก็อย่าพากันออกไปเล่นไกลจากกระท่อม เดี๋ยวจะหลงทางไปได้” นางแม่ไก่ กอดลูกน้อยนอนร้องไห้ทั้งคืน จนหลับไปกลางดึกด้วยความเหนื่อยอ่อน แต่ทว่าคราบน้ำตานั้นก็ยังคง...